czwartek, 5 lutego 2009

Struna się zerwała

Wczoraj mnie pokochali, znowu.
Znaczy - było źle na świecie, więc rozdzwonił się telefon Ciotki Diu Samo Zło, zwanej Ciocią Szatana, czyli Superłumen;) A co. Problem polegał na tym, że wyżej wymieniona też odczuła zło świata i zakopała się pod kołdrą kole godziny dwudziestej pierwszej, mając wszelkie kryzysy, zjazdy emocjonalne i uczuciowe, płacze i histerie dokumentnie w dupie. Błąd polegał na wrodzonym zapominalstwie i finalnie - nie wyłączeniu telefonu. Który się oczywista rozdzwonił dokładnie w momencie, kiedy zdołałam dość chwiejnie ustawić kubek z herbą wśród pościelowych pieleszy i nagapiwszy się na okładkę, wreszcie otworzyć biografię Jandy.
Najpierw kuzyneczek.
Potem Szefowa ma Małgorzata.
Następnie Profesor.
I Brat z Wyboru, czyli Stara Lampucera.
Na koniec ekipa dzielnicowa, co to jej się na procentowanie zebrało.

No cholera żesz jasna psiakrew. Jeszcze bardziej rozbolało mnie gardło od tłumaczenia wszystkim, że boli mnie gardło.
Boli mnie gardło, moi mili. Zabierzcie mnie gdzieś w sobotę, proszę ja bardzo. Zabijajcie się o moje towarzystwo, rozpijajmy gin z tonikiem i wiśnióweczkę, czemu nie. Opowiadajcie o swoich dołach i histeriach, potrzebie rzucenia lub zdradzenia aktualnych partnerów, którzy pół roku temu byli jeszcze miłościami życia. Zanudzajcie pierdołami. Albo, czemu nie, mówcie tak fajnie, że będę spijała słowa z waszych ust. Śmiejmy się razem z tych wszystkich kłopotów, które nam się namnorzyły jak króliki, wspominajmy i obgadujmy postacie lubiane i nie, płaczmy z żalu nad sobą, krzyczmy z wściekłości na tych, co nas zdradzili i opuścili, wznośmy toasty za dobre chwile, co to ponoć na nas czekają, tyle, że wiecznie za rogiem.
Wszystko pięknie, ja to uwielbiam.
Tylko muszę wyleczyć gardło.

Wyjątek li i jedynie dla Profesora, który przybył na chwilę do miasta Kra. Narysuję mu oko na plecach koszuli, żeby go dranie nie dorwali. Ci, niedobrzy znaczy.

Brak komentarzy: